Świat mitycznych istot pogańskiej Skandynawii wydaje się być bogatszy niż w innych mitologiach. Oprócz bogów dzielących się na dwa rody Asów i Wanów zaludniały go różne rodzaje Olbrzymów, Elfy, Karły, duchy poszczególnych ziem, rozmaite nadnaturalne istoty żeńskie, herosi, demony, potwory i zwierzęta. Mam nadzieję, że udało mi się w tej książce pokazać bogactwo i piękno mitologii skandynawskiej. Nie była ona krwawa i ponura, jak się niekiedy sądzi, a "kobiece" sprawy miłości, płodności i dobrobytu są w niej równie ważne jak "męskie" kwestie władzy i wojny. Pragnąłem też, by z moich dociekań wynikało, że mitologia ta była tworem złożonym z wielu warstw i wątków, dla których trudno o jeden klucz interpretacji, była ona bowiem bogatsza niż wszelkie porządkujące ją modele. Często nie wiemy nawet, co w przypadku konkretnego wątku barwnej opowieści o bogach i bohaterach było żywym mitem, a co jedynie legendą, zgrabnie dopisaną w czasach, gdy pogańska wiara zmieniała się w uczoną mitologię średniowiecznych, islandzkich intelektualistów.